Niestety, każdy psiak jest narażony na zarażenie się pasożytami i nie dotyczy to tylko kudłaczy bezdomnych, w złej kondycji zdrowotnej albo niedożywionych. Oczywiście, im bardziej zaniedbany organizm, tym niższa odporność, a zatem jednocześnie wyższe ryzyko podatności na choroby, ale nie oznacza to, że zdrowy i silny zwierzak nie może złapać pasożytów. Taki doskonale odżywiony organizm to dla robaków niemal raj, bo mogą się nim pożywiać do woli. Dlatego tak ważne jest, aby regularnie odrobaczać psiaka, co sprawi, że pasożyty nie zdążą się namnożyć w ogromnych ilościach. Uważajmy też na to, co serwujemy mu do jedzenia, bo choć jaj pasożytów nie da się zobaczyć gołym okiem, to są takie produkty, które stanowią większe zagrożenie dla zdrowia pupila i zwyczajnie warto je omijać. Dotyczy to na przykład surowej wieprzowiny.
Jak pies zaraża się pasożytami?
Dróg zarażenia jest kilka. Po pierwsze, poprzez wypicie brudnej, skażonej pasożytami wody, w której mogą znajdować się jaja albo larwy (prawie zawsze są to jaja). Z tego powodu nasze psiaki nie powinny chłeptać wody z kałuży, rzeki albo stawu. O wiele bezpieczniej jest nosić własną wodę i miskę dla psiaka. Po drugie, pupil może zarazić się poprzez zjedzenie pożywienia z pasożytami, zwłaszcza surowego mięsa, ale dotyczy to również warzyw albo owoców, które też czasami trafiają się jako dodatki w psiej diecie. Po trzecie, zwierzaki mogą zarażać się od siebie nawzajem albo na przykład przez zjedzenie odchodów zarażonego psiaka. Dlatego ważne jest, aby oduczyć ulubieńca częstowania się brudami i śmieciami znalezionymi na trawniku. Czasami jedyną metodą jest zakupienie mu specjalnego kagańca z podwójnym dnem. Warto też wiedzieć, że niektórymi pasożytami psiaka może zarazić się również właściciel.
↓ TABLETKI NA ODROBACZANIE PSA ↓
Po czym poznać, że pies ma pasożyty?
Robaki bardzo osłabiają organizm kudłacza. Żywią się tym, co trafia do jego układu pokarmowego, a zatem zabierają dużą ilość kalorii, a także składników odżywczych, przez co psy zarażone pasożytami potrafią mieć bardzo niską odporność, anemię albo awitaminozę. Do tego tracą na wadze. W zależności od rodzaju robaków, może temu towarzyszyć brak apetytu albo wzmożony apetyt, ale w żaden sposób nieprzekładający się na przybieranie na wadze. Oprócz osłabienia i apatyczności mogą pojawić się kłopoty z futrem: zrobi się matowe, szorstkie, zacznie wypadać albo się przerzedzać. Pasożytom często towarzyszą objawy typowe dla kłopotów układy pokarmowego: wymioty, bóle brzucha, wzdęcia i biegunki. Niektóre robaki, takie jak glista ludzka albo tasiemiec, są możliwe do zaobserwowania gołym okiem, ponieważ ich człony odrywają się i są wydalane wraz z kałem. Przypominają białawe lub przezroczyste nitki makaronu (glisty) lub ziarenka ryżu (tasiemiec). W przypadku bardzo poważnego zarażenia (dużo pasożytów), może zdarzyć się tak, że jelita zostaną zablokowane. Z tego powodu odrobaczanie czasami przebiega etapami, aby nie doprowadzić do zatkania przewodu pokarmowego. Pasożyty same z siebie produkują też toksyny, które osłabiają organizm.
Jakimi pasożytami może zarazić się pies?
Najbardziej popularnymi pasożytami u psa są glisty psie oraz tasiemce. Glisty sprawiają, że brzuch może nawet napuchnąć, do tego zdarzają się fragmenty tych robaków w kale, co ułatwia zdiagnozowanie problemu. Glisty przemieszczają się po całym ciele zwierzaka, bo tak zaprojektowany jest ich cykl życiowy. Problem pojawia się przede wszystkim wtedy, kiedy larwy zabłądzą i utkną w jakimś organie, zamiast zagnieździć się w jelicie cienkim. Glisty w płucach to już poważny kłopot, ale zdarza się też tak, że zawędrują aż do mózgu. To już zagrożenie życia! Drugim popularnym pasożytem jest tasiemiec. To on najbardziej odpowiada za utratę masy ciała. Tasiemca też da się wypatrzeć gołym okiem, nie tylko w kale, ale również w sierści wokół odbytu. Nie wystraszmy się, jeżeli białawe ziarenka ryżu będą się poruszały. Wśród mniej popularnych robaków spotykamy tęgoryjce oraz robaki sercowe. Tęgoryjce żywią się krwinkami, więc w pierwszej kolejności doprowadzą do anemii u zwierzaka. Robaki sercowe są z kolei bardzo trudne do wykrycia i wyniszczenia, bo szybko się uodparniają. Są wręcz zabójcze dla szczeniąt, dlatego tak ważne jest regularne odrobaczanie maluchów. Kiedy psiaki osiągną odpowiedni wiek, odrobaczamy je dwukrotnie, potem zaś regularnie dwa do trzech razy w roku. Obowiązkowo odrobaczamy też suki w ciąży oraz pupili przed szczepieniem.
↓ PREPARATY PRZECIWPASOŻYTNICZE DLA PSA ↓
Autor: Magdalena Dolata
Zdjęcie: Fotolia.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz