Chomiki, podobnie jak psy czy koty, komunikują się z otoczeniem za pomocą przeróżnych odgłosów oraz mowy ciała. W swoim repertuarze mają wiele sygnałów, ale jednym z najbardziej zastanawiających zachowań gryzonia, jest nagłe zastyganie w miejscu. Co to może oznaczać? Dlaczego chomik tak dziwnie się zachowuje?
Chomik zastyga w miejscu – co to oznacza?
Nagłe zastyganie w miejscu to zachowanie typowe zarówno dla chomików, jak i wielu innych gryzoni. Powodów może być wiele, ale najczęściej dzieje się tak pod wpływem strachu lub zaskoczenia. Chomiki często przerywają inne czynności i zamierają w miejscu, gdy coś je zaniepokoi. Jeżeli gryzoń zastyga w miejscu z wyciągniętymi uszami albo uniesionym nosem, to najprawdopodobniej czuje się zagrożony i próbuje lepiej przysłuchać się czemuś, co go zaniepokoiło. To może być jakiś hałas, nieznany zapach albo obecność obcych ludzi w pobliżu klatki.
Chomiki nie dysponują zbyt dobrym wzrokiem, więc polegają przede wszystkim na węchu oraz słuchu. Zastygając w miejscu łatwej im usłyszeć i wywęszyć, co dzieje się w pobliżu i czy rzeczywiście coś im zagraża. Chomiki żyjące w warunkach naturalnych postępują dokładnie tak samo, chociaż mają ku temu jeszcze jeden powód – bezruch zwiększa szansę, że nie wypatrzy ich żaden drapieżnik.
Co robić, gdy chomik zastyga w miejscu?
Jeśli zauważymy, że nasz pupil nagle przerwał zabawę i zastygł w bezruchu, postarajmy się go dodatkowo nie niepokoić. Przyciszmy radio i telewizor, by zminimalizować hałasy w otoczeniu. Jeżeli w pomieszczeniu, gdzie trzymamy klatkę przebywa więcej osób, przejdźmy do innego pokoju. Dajmy pupilowi chwilę na zbadanie sytuacji i uspokojenie.
Chomika mogą niepokoić nie tylko hałasy czy obcy ludzie, ale również nieznane zapachy albo obecność większych zwierząt, na przykład kota. Jeśli sytuacje, gdy chomik zastyga w miejscu zdarzają się często, warto pomyśleć nad przeniesieniem klatki w jakieś spokojniejsze miejsce. Jeśli podobne zachowanie przytrafia się pupilowi często i bez wyraźnego powodu, należy zabrać go na kontrolę do weterynarza.
Inne zachowania typowe dla chomika. Jak zrozumieć jego sygnały?
Zastyganie w miejscu to nie jedyne zachowanie charakterystyczne dla chomików. Zwierzaki mają w swoim repertuarze więcej sygnałów, po których można rozpoznać ich samopoczucie czy nastawienie. Jak zrozumieć chomika?
- Szybkie, nerwowe ruchy – to może być chaotyczne bieganie po klatce, nerwowe kopanie tuneli czy przeskakiwanie z zabawki na zabawkę. Takie zachowanie oznacza, że chomik jest bardzo pobudzony albo zestresowany i nie może znaleźć sobie miejsca. Przyczyną może być nuda i brak zainteresowania ze strony właściciela lub nieodpowiednie warunki życiowe, tj. zbyt mała klatka, brak zabawek czy zbyt cienka warstwa ściółki. Jeśli nasz pupil zachowuje się w ten sposób, zacznijmy od kontrolnej wizyty u weterynarza, a potem postarajmy się poprawić komfort jego życia.
- Porządkowanie klatki – to zachowanie jak najbardziej właściwe i typowe dla chomików. Warto wiedzieć, że gryzonie te są niezwykle terytorialne, przywiązane do miejsca, w którym żyją oraz do pewnych schematów. Jeśli na przykład po sprzątaniu klatki ustawimy jakieś akcesoria w innym niż zwykle miejscu, chomik może próbować przestawić je na właściwe miejsce.
- Leżenie na plecach z wyciągniętymi łapkami – to pozycja obronna, którą chomik przyjmuje, gdy czuje się zagrożony i atakowany. Zdarza się, że chomiki zachowują się tak nawet wobec swoich opiekunów lub innych osób, które dobrze znają. Może się tak zdarzyć w sytuacji, gdy na przykład gwałtownie wzbudzimy chomika ze snu albo spróbujemy dotknąć go, gdy w ogóle się tego nie spodziewa. Pozycja na plecach z wyciągniętymi łapami i odsłoniętymi zębami oznacza, że chomik nie stanowi zagrożenia, ale zaatakowany będzie się bronił.
- Leżenie na plecach z odsłoniętym brzuchem – to typowa oznaka zaufania. Chomiki zachowują się ten sposób tylko wobec tych, których dobrze znają i czuje się przy nich bezpiecznie. Gryzoń okazuje w ten sposób uległość. W takiej sytuacji warto pogłaskać go delikatnie po głowie lub grzebiecie, by okazać dobre zamiary i zapewnić, że nie stanowimy zagrożenia.
Autorka: Angelika Podgajna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz