Jeszcze nie tak dawno nasz pupil był uroczym szczeniakiem, a dziś jest już statecznym czworonogiem? Psie życie upływa znacznie szybciej niż ludzkie. Psy dorastają, rozwijają się i starzeją – a wszystko to w ciągu zaledwie kilkunastu lat. Nie każdy czworonóg przechodzi jednak kolejne etapy życia w takim samym tempie. Podpowiadamy, jak przeliczyć psie lata na ludzkie oraz jak określić wiek psa na podstawie jego wyglądu i zachowania.
Wiek psa – dlaczego warto go znać?
Przeliczanie psiego wieku na ludzki często uchodzi jedynie za ciekawostkę. Wiele osób szuka bowiem analogii między swoim życiem a życiem swoich podopiecznych. Jeśli jednak większość czworonogów z upływem lat zmienia się tylko nieznacznie, mogłoby się wydawać, że ich wiek jest tak naprawdę nieistotny. Nic bardziej mylnego. Każdy etap psiego życia niesie inne wyzwania.
Liczenie lat psa pozwala uzmysłowić sobie, na jakim etapie życia znajduje się czworonożny pupil. Dzięki temu jesteśmy w stanie lepiej zatroszczyć się o jego potrzeby zarówno behawioralne, jak i fizyczne. W dużym uproszczeniu psie życie dzieli się na trzy podstawowe etapy: szczenięctwo, wiek dorosły i wiek dojrzały (senioralny).
Szczególnie dynamicznie życie psa zmienia się na początku. Na czas szczenięctwa przypadają bowiem fazy: noworodkowa, socjalizacji i dojrzewania. W tym czasie psiaki rosną i rozwijają się pod względem fizycznym i społecznym. W ich organizmie dochodzi do wielu przemian, m.in. dojrzewania układu pokarmowego i odpornościowego. Psiaki poprzez zabawę doskonalą koordynację ruchową i spostrzegawczość. U boku mamy i rodzeństwa poznają zasady funkcjonowania w psiej społeczności i uczą się hamowania ugryzień. Faza szczenięctwa to również czas socjalizacji z człowiekiem. W tym okresie psy muszą zdobyć umiejętności niezbędne do szczęśliwego życia u boku u ludzi.
Szczególnie newralgicznym momentem w psim rozwoju jest tzw. kryzys młodzieńczy, który przypada na 6. miesiąc życia. Psiaki zachowują się wtedy jak zbuntowane nastolatki – nagle przestają reagować na komendy, testują cierpliwość opiekunów, uciekają itd.
W okresie szczenięctwa trzeba szczególnie zatroszczyć się o właściwe żywienie pupila. Niezbędne jest podawanie mu wysokobiałkowego i odżywczego pokarmu, bogatego w witaminy, minerały i nienasycone kwasy tłuszczowe. Drugim istotnym aspektem opieki nad szczeniakiem jest jego szkolenie, które pomoże mu dobrze radzić sobie w dorosłym życiu. Okres szczenięctwa u psów kończy się około 12. -24. miesiąca życia.
Wiek dorosły to pełnia psiego życia. W tym czasie czworonogi mogą wreszcie czerpać pełną radość z kontaktów z ludźmi i zabawy, wykorzystywać swoje talenty i predyspozycje. Istotne jest zagwarantowanie im bezpiecznego środowiska życia, właściwego żywienia, odpowiedniej profilaktyki zdrowotnej, stymulacji fizycznej i intelektualnej.
Psy wkraczają w ostatni etap życia około 7.-10. roku. Czworonożni seniorzy często nie są już tak sprawni fizycznie i intelektualnie jak dawniej, więcej odpoczywają i nie mają ochoty na szalone harce. Psia jesień życia może być jednak szczęśliwa – wiele zależy od nas. Zwierzakom w jesieni życia należy zapewnić wygodne i bezpieczne miejsce do wypoczynku, umiarkowaną dawkę ruchu i troskliwą opiekę. Ważne są także regularne kontrole u lekarza weterynarii, które pozwolą w porę wykryć ewentualne problemy zdrowotne.
Co wpływa na tempo starzenia się psa?
Psy – podobnie jak ludzie – starzeją się w różnym tempie. Decydującym czynnikiem wpływającym na ten proces u czworonogów jest ich wielkość. Psy małych ras żyją znacznie dłużej niż czworonożne olbrzymy, przez co dłużej zachowują witalność.
Miniaturowy lub mały 10-letni pies w przeliczeniu na ludzki wiek nie osiągnął jeszcze nawet sześćdziesiątki, podczas gdy jego rówieśnik dużej rasy właśnie zbliża się do osiemdziesiątki.
Nie wszystkie rasy psów są równie długowieczne – oczekiwana długość życia różni się w zależności od genów. Nawet psy tej samej rasy mogą jednak starzeć się w różnym tempie. Wiele zależy tu od stylu życia. Odpowiednie żywienie, codzienna porcja aktywności fizycznej i wyzwań intelektualnych, ograniczenie stresu, właściwa pielęgnacja, zdrowe środowisko życia mogą sprawić, że pies dłużej zachowa młodzieńczy wigor, a jego życie potrwa nawet o kilka lat dłużej.
Jak obliczyć wiek psa?
Niegdyś popularne było przekonanie, że każdy rok ludzkiego życia odpowiada 7 przeżytym przez psa. Taki przelicznik opierał się na prostym porównaniu między średnią długością ludzkiego i psiego życia. W ostatnich latach naukowcy doszli jednak do wniosku, że obliczenia te nie mają żadnego praktycznego uzasadnienia. W rzeczywistości przeliczanie wieku psa jest znacznie bardziej skomplikowane.
Psy stosunkowo szybko przechodzą okres dzieciństwa i wieku nastoletniego – zajmuje im to niewiele ponad rok. Roczny pies znajduje się na podobnym etapie życia co 16-latek. Kolejny rok życia psa to około 8 ludzkich lat, dlatego można przyjąć, że 2-letni pies ma 24 lata. Co ciekawe czas trwania dzieciństwa i wczesnej młodości jest podobny u większości czworonogów – niezależnie od wielkości i rasy.
Później zmiany w psim życiu nie zachodzą już tak dynamicznie. Z wiekiem dystans wiekowy między rasami się pogłębia. Małe psy starzeją się najwolniej – każdy kolejny rok ich życia odpowiada 5 ludzkim. U psów średnich 1 rok ludzkiego życia jest równy 6. Najszybciej upływa życie dużych i olbrzymich czworonogów – przeżyty rok dla takiego psa to w przeliczeniu na ludzkie lata aż 7 lat.
Poniżej przedstawiono standardowy przelicznik psich lat na ludzkie.
Małe psy
1 rok – 16 lat
2 lata – 24 lata
3 lata – 29 lat
4 lata – 34 lata
5 lat – 39 lat
6 lat – 44 lata
7 lat – 49 lat
8 lat – 54 lata
9 lat – 59 lat
10 lat – 64 lata
11 lat – 69 lat
12 lat – 74 lata
13 lat – 79 lat
14 lat – 84 lata
15 lat – 89 lat
16 lat – 94 lata
Średnie psy
1 rok – 16 lat
2 lata – 24 lata
3 lata – 30 lat
4 lata – 36 lat
5 lat – 42 lata
6 lat – 48 lat
7 lat – 54 lata
8 lat – 60 lat
9 lat – 66 lat
10 lat – 72 lata
11 lat – 78 lat
12 lat – 84 lata
13 lat – 90 lat
14 lat – 96 lat
Duże psy
1 rok – 16 lat
2 lata – 24 lata
3 lata – 31 lat
4 lata – 38 lat
5 lat – 45 lat
6 lat – 52 lata
7 lat – 59 lat
8 lat – 66 lata
9 lat – 73 lata
10 lat – 80 lat
Jak określić wiek psa?
Nie zawsze znamy dokładną datę urodzenia czworonoga. Jeśli zdecydowaliśmy się na przygarnięcie bezdomnego zwierzaka, możemy spróbować określić wiek psa na podstawie wyglądu i zachowania.
Jedną z najpopularniejszych metod określania psiego wieku jest szacowanie go po zębach. U kilkumiesięcznych szczeniąt są one białe i ostro zakończone. Psiaki, które mają minimum 6 miesięcy, mają już pełne stałe uzębienie. Z upływem kolejnych lat starciu ulegają kolejne psie zęby. Już u 2-letnich zwierzaków starte są dolne cęgi i średniaki. W wieku około 7-8 lat ścierają się siekacze i kły. U czworonogów, które przekroczyły 10. rok życia, z reguły brakuje niektórych zębów. Pewną wskazówką, co do wieku psa, może być też barwa i kształt zębów – wraz z wiekiem przybywa kamienia nazębnego, a zęby przybierają owalny kształt.
U psów seniorów zwykle można zaobserwować wyraźne oznaki starzenia. Zwierzak, który ukończyły 7.-10. rok życia często ma siwe włosy, jego sierść jest matowa, a oczy zamglone i pozbawione blasku.
Jeszcze jednym sposobem na określenie wieku psa jest obserwacja jego zachowania. Szczenięta są pełne młodzieńczej energii, radosne, ciekawskie. Uwielbiają się bawić i podchodzą do wszystkiego z entuzjazmem. Dorosłe psy są bardziej stateczne w zachowaniu, mają już swoje nawyki i preferencje. Z kolei psi seniorzy bardziej cenią sobie wypoczynek niż szalone harce. Często poruszają się powoli i więcej czasu potrzebują na regenerację po spacerze. Z niechęcią podchodzą do wszelkich zmian w otoczeniu. Szacowanie wieku psa na podstawie samego zachowania to jednak dosyć niepewna metoda. Któż z nas bowiem nie zna pełnych energii 90-latków i 30-latków zupełnie pozbawionych zapału. Nie inaczej jest w psim świecie.
Jak długo żyją psy?
Wśród psów nie brakuje tych, które osiągają naprawdę sędziwy wiek. Jeśli nasz mały pupil właśnie kończy 17 lat, możemy przyjąć, że zbliża się do setki. Za psiego stulatka należy uznać średniego czworonoga, który ukończył 15 lat i dużego psa po przekroczeniu 13 lat. Długowieczność jest bardzo typowa dla kundelków. Nie jest niczym nadzwyczajnym, gdy osiągają one 20 lat, czyli na ludzkie lata ponad 100.
Czworonogi często wymykają się jednak z ludzkich statystyk i mogą znacznie przekroczyć setkę. Za najbardziej długowieczne rasy uznawane są australijskie psy pasterskie i owczarki australijskie. Wśród tych ras notowano osobniki, które osiągnęły wiek około 30 lat, co odpowiadałoby w przeliczeniu na ludzkie lata aż 200.
Przeciętna długość psiego życia jest jednak znacznie krótsza. Małe psy dożywają około 16 lat, czyli 94 ludzkich, średnie – 13 czyli 90, a duże i olbrzymie – zaledwie 7-10, czyli 60-80.
Autorka: Marta Majewska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz